چرا نباید با آمریکا مذاکرۀ نسیه کرد

فرح مظفری، م. قربانی —

پس از حمله تجاوزکارانه آمریکا به تاسیسات هسته ای ایران، ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده گفت: «نیروهای ما حملات بزرگی را به تاسیسات فردو، نطنز و اصفهان انجام دادند.» وی افزود: «هدف از این حملات، نابودی توانایی های غنی سازی ایران بوده است. ایران باید به سمت صلح حرکت کند». و مدعی شد: «حمله به ایران موفقیت بزرگی محسوب می شود.» و ادامه داد: «سه سایت هسته ای ایران کاملاً تخریب شده است.»

ترامپ با بیان این که «ایران یا با صلح رو به رو است یا با تراژدی»، ایران را تهدید کرد، و گفت: اگر صلح به دست نیاید، اهداف دیگری را دنبال خواهیم کرد.

ترامپ روز چهارشنبه ۴ تیر، در نشست ناتو در لاهه گفت این حملات به «نابودی» توان هسته ای ایران منجر شده است و برنامه اتمی این کشور را «برای دهه ها» به تعویق انداخته است. وی افزود اگر تاسیسات هسته ای ایران در حملهء آمریکا نابود نشده بود، تهران آتش بس در جنگ با اسرائیل را نمی پذیرفت.

او بار دیگر در نشست لاهه تکرار کرد که حمله به مراکز هسته ای ایران «ویرانگر» بود و آن ها را «غافلگیر» کرد.

ترامپ و دردانه اش در غرب آسیا این تجاوز عیان را «پیشگیرانه» خواندند و مثل همیشه گفتند بجز اسرائیل هیچ کشوری در منطقه حق داشتن بمب اتمی ندارد، و به این هم بسنده نکردند، و گفتند ایران نباید چرخه تولید سوخت هسته ای داشته باشد.

نتانیاهو تقریباً بیست سال است که می گوید ایران در ظرف دو هفته به بمب اتم دست خواهد یافت.

ما امروز پس از عبور از این دوازده روز جنگ تحمیلی، خوب درک می کنیم که در این دو سال چه بر سر مردم فلسطین، به ویژه مردم دلاور غزه آمده است، آنها در همه شبانه روز در معرض حملات وحشیانه هستند.

آنها مراکز هسته ای ما را با موشک های کروز و ضد پناهگاه مورد حمله قرار دادند. به علاوه، آن ها درست مانند غزه مراکز تلویزیونی ما، منازل شخصی، آمبولانس ها و مراکز هلال احمر و یکی از پر جمعیت ترین میادین تهران، میدان قدس، را مورد حمله قرار دادند و طبق معمول با بی شرمی تمام گفتند «اسرائیل حق دفاع از خود را دارد».

آن ها تبلیغاتچی های خود را در سراسر دنیا بسیج کرده و مرتب تکرار کردند که کسی با مردم ایران همدردی نمی کند، این در حالی است که افکار عمومی دنیا، به ویژه در منطقه غرب آسیا، کاملاً با ایران همراه است و آگاه است که ایران  سیاست صبر استراتژیک خود به تهاجمات اسرائیل پاسخ داده است و از جمله به همین دلیل، با مردم ایران همدردی می کنند.

همه می دانیم که اسرائیل هرگز هیچ یک از اعلامیه ها یا درخواست های سازمان ملل متحد را اجرا نکرده است. روشن است که بدون اجرای بی طرفانه قوانین بین المللی صلحی حاصل نمی شود.

امروز که نقش آژانس بین المللی انرژی اتمی برای مردم میهن ما و حتی دولتمردان ما روشن تر از گذشته شده است و با  درسی که از این حمله و نقش آژانس گرفته ایم، چه باید کرد؟

اکنون که آمریکا سرنگونی جمهوری اسلامی ایران و در غایت تجزیه ایران را به طور عریان به عنوان استراتژی خود مطرح می کند و این استراتژی را منوط به تغییر دولت ها، چه دموکرات و چه جمهوری خواه، نمی داند و سَرِ سازگاری با ایران را ندارد، و با عهد شکنی های مکرر آن را ثابت کرده است، چگونه می توان با آن ها پشت میز مذاکره نشست؟ آیا ایالات متحده زمینه ای برای اعتماد باقی گذاشته است؟

بر کسی پوشیده نیست که ترامپ و دولت او محدودیت هایی که قانون گذاران در کنگره آمریکا وضع کرده اند را نادیده نمی گیرند. هم اکنون چندین قانون برای اعمال تحریم های اقتصادی علیه ایران (ISA)، به امضای رئیس جمهور رسیده و در قانون ثبت شده است.

اکنون که ترامپ مدعی شده است که «سه سایت هسته ای ایران را کاملاً تخریب کرده است»، بر سر چه چیزی با آمریکا باید مذاکره کرد؟  آن بخشی از دولتمردان ما که راه حل مشکلات را در مذاکره با آمریکا جستجو می کنند هنوز متوجه نشده اند که مذاکره وسیله ای برای فریب بوده است؟ و هنوز عبرت نگرفته اند؟

چند بار رهبر عالیقدر انقلاب باید تکرار کنند که «آمریکا قابل اعتماد نیست». چرا هنوز برخی مسئولین، علیرغم همه عقب نشینی های بی نتیجه در سال های گذشته، راه حل مشکلات را به مذاکره، بدون هیچ قید و شرط ملموسی با آمریکا گره می زنند؟ این اگر بلاهت محض نباشد، خیانت است.